Like
...........
Wednesday 27 June 2012
പ്രേതമെഴുത്തുകാര് .
ബ്രിട്ടീഷ് പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന ആഡം ലാങ്ങിന്റെ ആത്മകഥ എഴുതാനായി നിയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഒരാളുടെ ജീവിതത്തില് അതിനു ശേഷം സംഭവിക്കുന്ന അനിതരസാധാരണമായ സംഭവ വികാസങ്ങളിലൂടെയുള്ള ദുരൂഹത നിറഞ്ഞ യാത്രയാണ് റൊമാന് പൊളന്സ്കിയുടെ Ghost writer എന്ന സിനിമ . തന്റെ മുന് ഗാമിക്കു സംഭവിച്ച ദുരൂഹമായ മരണവും ആഡം ലാങ്ങിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള ആരോപണങ്ങളുടെ നിഴലുകളും തന്നെ ഏല്പ്പിച്ച ദൌത്യത്തെക്കാളുപരി അയാളെ കൂടുതല് അന്വേഷണങ്ങള്ക്കു പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു .സിനിമ മനോഹരമായൊരനുഭവം തന്നെയായിരുന്നു .സിനിമ കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവശേഷിച്ചത് ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റേഴ്സിനെ കുറിച്ചുള്ള ചില ചിന്തകളായിരുന്നു Ghost writer നെ മലയാളം പദാനുവിവര്ത്തനം ചെയ്ത് “പ്രേത എഴുത്തുകാര് “ എന്നെഴുതുമ്പോള് ആദ്യം ബാറ്റണ് ബോസിനെയോ ബ്രാം സ്റ്റോക്കറെയോ ഏറ്റുമാനൂര് ശിവകുമാറിനെയോ ആകും ഓര്ക്കുക ,അതില് അല്ഭുതമൊന്നുമില്ല .സത്യത്തില് ഘോസ്റ്റ് റൈറ്ററിനു നല്ലൊരു മലയാളം വാക്കില്ല - പകര്ത്തിയെഴുത്തുകാരനെന്നോ പകരമെഴുത്തുകാരനെന്നോ വിളിക്കുന്നതൊരു തരം ഏച്ചുകെട്ടലായി തോന്നുന്നു . മറ്റൊരാള്ക്കു വേണ്ടി ,അയാളെന്ന വ്യാജേന എഴുതുന്ന എന്തിനെയും Ghost Writing ആയി പരിഗണിക്കാം . മറ്റൊരാളുടെ ആത്മകഥ ,ഓര്മ്മക്കുറിപ്പ് അല്ലെങ്കില് മറ്റൊരാളെന്ന വ്യാജേനയുള്ള എന്തെങ്കിലും എഴുതേണ്ടി വരുമ്പോള് എഴുതപ്പെടേണ്ട ആളായി മാറുന്ന ഒരു തരം കൂടുവിട്ടൂ കൂടുമാറലവിടെ നടക്കുന്നുണ്ട് ,ആ അര്ത്ഥത്തില് “പ്രേതമെഴുത്ത് “ എന്ന സംജ്ഞ തന്നെ ഉപയോഗിക്കുകയാണ് നല്ലതെന്നു തോന്നുന്നു :).
പ്രേതമെഴുത്തിന് അങ്ങനെ നിയതമായ രീതികളോ രൂപമോ ഒന്നുമില്ല കഥ ,നോവല് , കവിത ,തിരക്കഥ എന്തിന് ബ്ലോഗ് പോലും ഇത്തരത്തില് പകരമെഴുത്തുകാരെക്കൊണ്ട് എഴുതപ്പെടുന്നവയുണ്ട്. ക്രിക്കറ്റിലോ രാഷ്ട്രീയത്തിലൊ സിനിമയിലോ പ്രസിദ്ധനായ ഒരാള് പെട്ടെന്നൊരു സുപ്രഭാതത്തില് ഒരു സാഹിത്യകാരനെക്കാള് അസാമാന്യമായ ഭാഷാ മികവും ശൈലീ വിലാസവുമായി ആത്മകഥയെഴുതി നമ്മളെ അമ്പരപ്പിക്കുമ്പോള് അതിനു പിന്നില് അറിയപ്പെടാത്ത ഒരാളുടെ പ്രയത്നമുണ്ടാകാനാണ് സാധ്യത.പ്രതിഫലത്തിനു വേണ്ടി പ്രശസ്തര്ക്കായി എഴുതുന്നത് തന്നെയാണ് ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റിങ്ങിന്റെ മുഖ്യഹേതു , ഒരാളുടെ പ്രശസ്തിക്കനുസരിച്ചു പ്രതിഫലവും കൂടും പക്ഷെ ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റിങ്ങ് അത്ര നിസ്സാരമായ പ്രവൃത്തിയല്ല - ഒരു മാതിരിപ്പെട്ട ആത്മകഥകളും ഓര്മ്മക്കുറിപ്പുകളുമെല്ലാം ഗ്ലോറിഫൈഡ് കളവുകളാണ് ,അത് സത്യസന്ധമെന്നു തോന്നുന്ന തരത്തിലെഴുതലാണ് പകര്ത്തിയെഴുത്തുകാരന്റെ പ്രധാന കര്ത്തവ്യം ,അതിനായി എഴുതപ്പെടേണ്ടയാളുടെ ആത്മരതിയുടെ അംശങ്ങളതില് എഴുത്ത് അലിയിപ്പിച്ചെടുക്കേണ്ടതുണ്ട് അതു കൊണ്ട് തന്നെ എഴുതപ്പെടേണ്ട ആത്മാവിലേക്കു കൂടു വിട്ടൂ കൂടുമാറാനായി ഒരു പാട് പ്രയത്നങ്ങള് ആവശ്യമുണ്ട് . ഉദാഹരണത്തിനു ഒരു ക്രിക്കറ്ററുടെ ആത്മകഥ/ ഓര്മ്മക്കുറിപ്പുകള് എഴുതേണ്ടി വരുമ്പോള് അയാളുടെ കരിയറിന്റെ തുടക്കം മുതലുള്ള ഓരോ കാര്യങ്ങളും വസ്തുതാ പരമായ വിശകലനത്തിനു വിധേയമാക്കേണ്ടതുണ്ട് .ആദ്യ ഘട്ടത്തില് അതത് മേഖലയിലെ സവിശേഷമായ സാങ്കേതിക കാര്യങ്ങളില് വ്യക്തമായ അറിവു നേടണം ,ഓരോ മാച്ചിലെയും സംഭവങ്ങളെ പറ്റി വിശദമായ റിപ്പോര്ട്ടുകള് തയ്യാറാക്കിയിരിക്കണം ,ഓരോരോ വര്ഷങ്ങളിലെയും നേട്ടങ്ങള്, ഉയര്ച്ചകള് എല്ലാം ഒരു സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കു പോലെ അടുക്കി വെച്ചിരിക്കണം -ഇങ്ങനെ ശേഖരിച്ചെടുക്കുന്ന വരണ്ട സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്സുകളെ പൊലിപ്പിച്ചെടുക്കലാണ് രണ്ടാം ഘട്ടം അവിടെയാണ് പ്രസാധകന്റെ വിപണന തന്ത്രങ്ങള്ക്കായുള്ള വിവാദങ്ങള് കുത്തിത്തിരുകേണ്ടത് ,ആരെയെങ്കിലും പരാമര്ശിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഒരു വാചകം ,വിവാദമായ എന്തെങ്കിലും കാര്യങ്ങളിലുള്ള ഒരു അഭിപ്രായ പ്രകടനം - അത്തരമൊരു വിവാദം വായിക്കാന് വേണ്ടി മാത്രം ആ പുസ്തകം വാങ്ങിക്കുന്നവരാണ് നല്ലൊരു ശതമാനം . അതിനൊരുത്തമോദാഹരണമാണ് പാക്കിസ്ഥാന് ക്രിക്കറ്ററായ ഷോയിബ് അക്തറിന്റേതായി ഈയിടെ ഇറങ്ങിയ ഓര്മ്മക്കുറിപ്പായ “ Controversially Yours -ല് .സച്ചിനും ദ്രാവിഡുമെല്ലാം തന്റെ ബോളിനെ ഭയന്നു വിറച്ചിരുന്നു എന്ന് പ്രീ പബ്ലിക്കേഷനു മുമ്പ് തന്നെ പ്രചരിപ്പിച്ചത് .ഇതു കേട്ടത് കൊണ്ട് മാത്രം ആ പുസ്തകം വാങ്ങിയവരാകും ഭൂരിഭാഗം ഇന്ഡ്യന് വായനക്കാരും .വിവാദങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു പുസ്തകം വില്ക്കാന് പറ്റില്ലെന്നുള്ള പ്രസാധകന്റെ നല്ല ബോധ്യത്തിനു തെളിവാണ് നളിനി ജമീലയുടെയും സിസ്റ്റര് ജെസ്മിയുമെല്ലാം അവരൊരു വാക്കു പോലുമെഴുതാത്ത “ആത്മകഥകള്“ പല പതിപ്പ് വിറ്റു പോകുന്നത്
Ghost writing പല ഘട്ടങ്ങളിലും സ്വീകരിക്കപ്പെടാം ,ഒരു കൃതി ആരംഭിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് മുതല് അവസാന മിനുക്കു പണികളില് വരെ ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റേഴ്സിന്റെ സേവനം ഉപയോഗപ്പെടുത്താം ,ചിലപ്പോള് ഒരു ഏകദേശരൂപരേഖയെ [ബ്ലൂ പ്രിന്റ് ] ഒന്നു മിനുക്കിയെടുക്കാനായി ചെറിയ ചില മാറ്റങ്ങളൊക്കെ വരുത്തി അവതരിപ്പിക്കുന്നത് പോലും ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റിങ്ങിന്റെ പരിധിയില് പെടാം .നമ്മുടെ തന്നെ പല സാഹിത്യകാരന്മാരുടെയും കൃതികള് ഇത്തരത്തില് പ്രസാധന സ്ഥാപനത്തിലെ എഡിറ്റര്മാരുടെയോ പ്രൂഫ് റീഡേഴ്സ്നിന്റെയോ “കൈ കടത്തലിന് “ ഇരയായിട്ടുണ്ടാകാം ,ഇത്തരത്തിമൊരനുഭവം ഒരിക്കല് പുനത്തില് കുഞ്ഞബ്ദുള്ളയും പറഞ്ഞിരുന്നു . അദ്ദേഹത്തിനെതിരെ ടാഗോറിന്റെ കൃതിയുമായുള്ള അനുകരണ വിവാദം [plagiarism ] സംബന്ധിച്ചുള്ള ഒരു ചോദ്യത്തിനുള്ള മറുപടിയില് അദ്ദേഹം നിഷ്കളങ്കമായി പറഞ്ഞു - അത് എഡിറ്റര്മാര് പറ്റിച്ച പണിയാണ് ,ഞാനറിയാതെയാണ് അവരാ ഭാഗം കൂട്ടിച്ചേര്ത്തതെന്ന് !!! അങ്ങനെ ഒരു മുഖ്യധാരാ എഴുത്തുകാരനെ “തിരുത്താനും “ മറ്റൊരു കൃതിയിലെ ഭാഗങ്ങള് അനുകരിച്ച് വെക്കാനും മാത്രം അവകാശം പബ്ലിഷിങ്ങ് സ്ഥാപനങ്ങളിലെ എഡിറ്റര്മാര്ക്കുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കില് എഴുത്തുകാരന്റെ സര്ഗ്ഗാത്മകതയെക്കാള് അയാളുടെ “പോപ്പുലാരിറ്റി “ ആണ് വില്ക്കപ്പെടുന്നതെന്നു വേണം പറയാന് . പലപ്പോഴും കൃതികളില് പല മാറ്റങ്ങളും കൂട്ടിച്ചേര്ക്കലുകളും എഡിറ്റര്മാരുടെയും പ്രൂഫ് റീഡര്മാരുടെ വകയായും സംഭവിക്കാറുണ്ട് . ചിലപ്പോള് ഇതു എഴുത്തുകാരുടെ അനുവാദത്തോടെയാകണമെന്നുമില്ല ,ചിലപ്പോള് ആശയക്കുഴപ്പം കൊണ്ടും സംഭവിക്കാം ,വലിയ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും സംഭവിക്കാത്തതു കൊണ്ട് അത് അവഗണിക്കുകയായിരിക്കും പതിവ് .
പ്രസാധകരുടെ ഇടപെടലുകള്
പോപുലറായ ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ പുസ്തകത്തിനു ലഭിക്കുന്ന സവിശേഷമായ സ്വീകാര്യത മുതലെടുക്കാന് വേണ്ടി പലപ്പോഴും പ്രസാധകര് ഇതിനു മുന് കയ്യെടുക്കാറുണ്ട് . മിക്കവാറും പോപ്പുലറായ എഴുത്തുകാരുടെയൊക്കെ കൃതികള് അതിന്റെ ചൂടപ്പം പോലെ വിറ്റഴിയുകയും അത്തരത്തില് ഡിമാന്റുള്ള സമയത്ത് ആവശ്യത്തിനു കൃതികള് ലഭ്യമാകാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള് പ്രസാധകന് ആ എഴുത്തുകാരനുമായി ഒരു ഒത്തുത്തീര്പ്പിലെത്തുന്നു ,ആ എഴുത്തുകാരന്റെ അതേ ശൈലിയില് എഴുതുന്ന ഏതെങ്കിലും മികച്ച Ghost writer ഉപയോഗിച്ചു ആ എഴുത്തുകാരന്റെ അതേ ശൈലിയില് തന്നെ എഴുതിക്കുന്നു , പ്രസാധകന് എഴുത്തുകാരന്റെ പ്രസിദ്ധിയെ മുതലെടുക്കുന്നു ,എഴുത്തുകാരന് അധ്വാനമില്ലാതെ തന്നെ ആ കൃതിയുടെ പ്രതിഫലവും റോയല്റ്റിയും ലഭിക്കുന്നു ,പകരമെഴുതുന്നയാള്ക്കാകട്ടെ തന്റെ ജോലിക്കു നല്ല കൂലിയും ലഭിക്കുന്നു - ഈയൊരു ഇടപാടില് എല്ലാവര്ക്കും ലാഭമാണ് ,വിഡ്ഡികളാക്കപ്പെടുന്നത് വായനക്കാരന് മാത്രവും , ഒരു പക്ഷെ യഥാര്ത്ഥ എഴുത്തുകാരന്റെ കൃതിയെക്കാള് വായനക്കാരന് അത് ആസ്വദിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില് ? പക്ഷെ “വിഡ്ഡിയാക്കപ്പെടല് “ ആപേക്ഷികം മാത്രമാകും . സിഡ്നി ഷെല്ഡനൊക്കെ തന്റെ ഒരു കൃതിയ്ക്ക് പ്രതിഫലം വാങ്ങിയിരുന്നത് ഓരോ പേജിന്റെ എണ്ണം കണക്കിലെടുത്തായിരുന്നു എന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട് , അത്രയ്ക്കു പ്രചാരമുണ്ടായിരുന്നു ഷെല്ഡന് കൃതികള്ക്കു ,ആ പ്രചാരം പ്രസാധകര് നന്നായി മുതലെടുത്തിരിക്കാന് സാധ്യതയുണ്ട് കാരണം സിഡ്നി ഷെല്ഡന്റെ അവസാനമിറങ്ങിയ പല നോവലുകള്ക്കും ഇത്തരത്തിലൊരു “പ്രേതബാധയുടെ “ ലക്ഷണമുണ്ടായിരുന്നതായി വായനക്കാര് നിരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട് .
സര്ഗ്ഗധനരായ എഴുത്തുകാരെ അനുകരിക്കുന്നത് അസാധ്യമായ ഒരു കാര്യമാണ് . മികച്ച എഴുത്തുകാര്ക്കു സര്ഗ്ഗാത്മകതയുടെ ഒരു സ്വത്വരൂപമുണ്ട് ,ശൈലിയുടെ ,ഭാഷയുടെ എല്ലാം രൂപത്തില് അവരുടെ എഴുത്തിനെ മനോഹരമാക്കുന്ന ഒന്ന് ,മനപ്പൂര്വമല്ലാതെ തന്നെ അത് അവരുടെ Identity യെ വായനക്കാര്ക്കു മുമ്പില് വെളിപ്പെടുത്തുന്നു .എം ടി യും എന് പി മുഹമ്മദും ചേര്ന്നു “അറബി പൊന്ന് “ എഴുതുമ്പോള് പരമാവധി തനത് ശൈലിയില് നിന്നു വിമുക്തമാക്കി ഒരു ഏകീകൃതശൈലിയില് എഴുതാന് ശ്രമിക്കണമെന്ന് പരസ്പരം ഒരു നിബന്ധന വെച്ചിരുന്നതായി കേട്ടിട്ടുണ്ട് ,പക്ഷെ എന്നിട്ട് പോലും അറബിപ്പൊന്നു വായിക്കുമ്പോള് എം ടിയെയും എന് പി യെയും വായിച്ചു പരിചയമുള്ള ഒരാള്ക്കു ഏതൊക്കെ അധ്യായം ആരൊക്കെ എഴുതിയന്ന് വ്യക്തമായി മനസ്സിലാകുമായിരുന്നു .സര്ഗ്ഗാത്മകതയെ അനുകരിക്കുക എന്നത് അത്ര നിസ്സാര കാര്യമല്ലല്ലോ ,പലപ്പോഴും ഒരു ഒപ്പിക്കലായി പോകുന്നതും നിലവാരത്തില് താഴ്ന്നു പോകുന്നതും അതു കൊണ്ടാണ് . മാധവിക്കുട്ടിയുടേതായി മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പില് ഖണ്ടശ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്ന “വണ്ടിക്കാളകള് “ ഇത്തരമൊരു പ്രേതമെഴുത്തായിരുന്നോ ? ,മാതൃഭൂമിയിലെ ഏതെങ്കിലും സബ് എഡിറ്റര്മാര്മാരുടെ രചനയായിരിക്കുമെന്ന് എന്നു ചിലപ്പോള് സംശയം തോന്നിയിട്ടുണ്ട് . ഭാഷയിലെ ,ശൈലിയിലെ ഒക്കെ വ്യത്യാസവും നിലവാരമില്ലായ്മയും കൊണ്ട് തോന്നിയ വെറും സംശയം മാത്രമാകാം . ഒരു പക്ഷെ അവസാന കാലത്തുണ്ടായ വിവാദങ്ങള് അവരുടെ സര്ഗ്ഗാത്മകതയെ കാര്യമായി ബാധിച്ചിരുന്നതുമാകാം .
പ്രേതമെഴുത്തിന്റെ മലയാള പാരമ്പര്യം
പാശ്ചാത്യ പ്രസാധകര് മാത്രമായിരുന്നില്ല ഈ പ്രേതബാധയുടെ ഉപഭോക്താക്കള് , മലയാള പ്രസാധന രംഗത്തെ കുലപതിയായ ഡി സി കിഴക്കെ മുറിയും ഒരു കുമ്പസാരം കണക്കെ "ചിരിക്കാം ചിന്തിക്കാം “ എന്ന തന്റെ സ്വന്തം കൃതിയില് വളരെ വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുമ്പുള്ള ഇത്തരമൊരു കഥ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് .1949 ല് എന് ബി എസും [National book stall] ഉം സാഹിത്യ പ്രവര്ത്തക സംഘവും ലയിച്ച സമയം , ഡി സി കിഴക്കേമുറിയും കാരൂരുമായിരുന്നു അന്ന് സാഹിത്യപ്രവര്ത്തക സംഘത്തിന്റെ ചുമതലയുള്ള ആളുകള് ,ഏത് വിധേനയും സാഹിത്യപ്രവര്ത്തക സംഘത്തിനെ വളര്ത്തുക എന്നതായിരുന്നു ലക്ഷ്യം .ആയിടയ്ക്ക് പാഠപുസ്തക കമ്മിറ്റി പാഠ്യപദ്ധതിയിലേക്ക് വേണ്ടി പുസ്തകങ്ങള് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതായൊരു വാര്ത്ത ഡി സി കിഴക്കേ മുറി കാണുന്നത് .അതിലേക്കൊരു പുസ്തകം തിരഞ്ഞെടുക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാല് വളരെ എളുപ്പത്തില് പതിനായിരക്കണക്കിനു കോപ്പികള് ചിലവാകും ,സാമ്പത്തികമായി വലിയ നേട്ടമായിരുന്നു .ഡി സി കിഴക്കേമുറി ഇക്കാര്യം കാരൂരുമായി ചര്ച്ച ചെയ്തു ,കാരൂരിന്റെ കയ്യിലാണെങ്കില് കുട്ടികള്ക്കു വേണ്ടി എഴുതിയ കൃതികളൊന്നും തന്നെയില്ല ,പെട്ടെന്നൊരു പുസ്തകം എഴുതാനുള്ള സമയവുമില്ല ,അപ്പോഴാണ് ഡി സി കാരൂരിനോട് പറയുന്നത് അപ്രശസ്തമായ ഏതെങ്കിലും ഒരു ചെറിയ കൃതി കാരൂരിന്റെ പേരില് പാഠപുസ്തക കമ്മിറ്റിക്കു സമര്പ്പിക്കാം എന്ന് ,ആദ്യമൊന്നും കാരൂര് സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിലും “സാഹിത്യ പ്രവര്ത്തക സംഘത്തിനു ഇതു കൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന നേട്ടമോര്ത്തു അവസാനം അതിനു സമ്മതിക്കുകയായിരുന്നു .അങ്ങനെയാണ് തിരുവല്ലാ കേശവപ്പിള്ളയെന്ന അധ്യാപകന്റെ അപ്രസിദ്ധമായ “ബാലചന്ദ്രന് “ എന്ന കൃതി സാഹിത്യ പ്രവര്ത്തക സംഘം വാങ്ങുകയും കാരൂരിന്റെ പേരില് പാഠ പുസ്തക കമ്മിറ്റിക്കു സമര്പ്പിക്കുകയും ചെയ്തത് . ഇതില് സാഹിത്യ പ്രവര്ത്തക സംഘത്തിനു നല്ല ലാഭം കിട്ടി ,തിരുവല്ല കേശവപ്പിള്ളക്ക് പ്രതിഫലവും ,കാരൂരിന് ഇതില് സാമ്പത്തികമായി അഞ്ച് പൈസയുടെ നേട്ടമുണ്ടായില്ല എന്നു ഡി സി ആണയിടുന്നു ,അതിനൊപ്പം ഈ “കൊള്ളരുതായ്മ “ യുടെ മുഴുവന് ഉത്തരവാദിത്തവും അദ്ദേഹം ഏറ്റെടുക്കുന്നു .രസകരമായ സംഗതി “ബാലചന്ദ്രന് “ എന്ന കാരൂരിന്റെ വ്യത്യസ്ഥമായ കൃതിയെക്കുറിച്ച് പില്ക്കാലത്ത് ഒരു പാട് ചര്ച്ചകള് നടന്നു . ഇവിടെ പ്രസാധകന്റെ സത്യസന്ധമായ തുറന്നു പറച്ചില് കൊണ്ട് “ബാലചന്ദ്രന്റെ “പിതൃത്വം“ വെളിവാക്കപ്പെട്ടു ,പക്ഷെ എത്രയോ “പ്രേതകഥകള് “ ആരുമറിയാതെ അണിയറയിലവസാനിച്ചിട്ടൂണ്ടാകാം .
ആത്മകഥകളും സ്വഗതാഖ്യാനങ്ങളും .
എന്തായാലും ഡി സി കിഴക്കേമുറി ആരംഭിച്ചു വെച്ച ഈ പാരമ്പര്യം ഡി സി ബുക്സുകാര് ചില മാറ്റങ്ങളോടെ തന്നെ പിന്തുടരുണ്ട് , സാധാരണ ഗതിയില് പ്രശസ്തരുടെ ആത്മകഥകളിലേക്ക് ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നതിലാണ് വായനക്കാര്ക്കു താല്പര്യം ഇപ്പോള് ആ ട്രെന്റ് അപ്രശസ്തരായവരായതെങ്കിലും അസാധാരണമായ ഇടങ്ങളിലുള്ളവരുടെ സ്വഗതാഖ്യാനങ്ങളാണ് .അങ്ങനെയാണ് കള്ളനും വേശ്യയും കന്യാസ്ത്രീയും എക്സ്ട്രാ നടിയുമെല്ലാം വേറാരുടെയൊക്കെ വാക്കുകളാല് ആത്മകഥകളാകുന്നതും സാഹിത്യനിരയിലേക്കു വരുന്നതും . - ഞാന് ലൈംഗിക തൊഴിലാളി [നളിനി ജമീല ] ,ആമേന് [സിസ്റ്റര് ജെസ്മി ] ,കള്ളന്റെ ആത്മകഥ [മണിയന് പിള്ള ] ,ഡ്യൂപ്പ് :ഒരു എക്സ്ട്രാ നടിയുടെ ആത്മകഥ [സുരയ്യ ഭാനു ] എന്നിങ്ങനെ ഒരു വാചകം പോലും സ്വന്തമായെഴുതാത്ത ആത്മകഥകള് സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നത് .ഇതെല്ലാം ആത്മകഥയ്ക്കും സ്വഗതാഖ്യാനത്തിനും ഇടയില് വരുന്ന സംഗതികളാണ് ,ഇതില് ഇപ്പറഞ്ഞവരാരും എഴുതിയിട്ടില്ല എങ്കിലും ഇവര് എഴുത്തുകാരാകുന്നു ,ആത്യന്തികമായി ലാഭം കൊയ്യുന്നത് പ്രസാധകനും .ഇനി യഥാര്ത്ഥത്തില് നളിനി ജമീലയോ സിസ്റ്റര് ജെസ്മിയോ എഴുതിയതാണെങ്കില് പോലും അതില് സാഹിത്യസംബന്ധിയായ ഒന്നുമില്ല ,അതിനെ ഒരു “ആക്റ്റിവിസം “ എന്നു വേണമെങ്കില് പറയാം .
പാശ്ചാത്ത്യരാജ്യങ്ങളില് Ghost writing ഒരു Professional Job തന്നെയാണ് .ആവശ്യമുള്ളവര്ക്കു ഇത്തരത്തിലുള്ള “പകരമെഴുത്തുകാരെ “ നല്കാന് വേണ്ടി Ghost writers link പോലെ പ്രൊഫഷണല് സ്ഥാപനങ്ങള് പോലുമുണ്ട് .അവിടങ്ങളില് തിരക്കഥാ രചനയും നോവല് രചനയുമെല്ലാം ഒരു കോഴ്സായി തന്നെ പഠിപ്പിക്കുമ്പോള് പിന്നെ ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റിങ്ങിനു മാത്രം അയിത്തം കല്പ്പിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ .മികച്ച പ്രതിഫലവും മികച്ച സൌകര്യങ്ങളുമുള്ള ജോലിയാണ് ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റിങ്ങ് .ശരാശരി പ്രതിഫലം 30000 $ - 100000 $ വരെ ഉണ്ടെന്ന് ഈ മേഖലയിലെ ഏജന്സിയായ Ghost writers link പറയുന്നു ,ഇത് കൂടാതെ എഴുതുന്ന കാലയളവിലുള്ള മികച്ച താമസ ഭക്ഷണ - സൌകര്യങ്ങള് ,മറ്റ് അടിസ്ഥാനാവശ്യങ്ങളെല്ലാം പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട് .ഇത് സാധാരണ ഗതിയിലുള്ള കാര്യമാണ് . അതിപ്രശസ്തരായ ആളുകളുടേതാകുമ്പോള് പ്രതിഫലത്തുക കൂടാം ,റോയല്റ്റി ലഭിക്കാം മറ്റു ചിലപ്പോള് “Literary contribution " എന്നൊക്കെ ക്രെഡിറ്റില് പോലും വരാം .ഈയിടെ ബില് ക്ലിന്റന്റെ ഭാര്യയും മുന് അമേരിക്കന് സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറിയുമായ് ഹില്ലാരി ക്ലിന്റന്റെ “ Memoirs " എഴുതിയതിന് പ്രതിഫലം കൊടുത്തത് 500000 $ ,ഏകദേശം 2.75 കോടി രൂപ ,അതിനു പുറമെ പുസ്തകത്തിന്റെ റൊയല്റ്റിയില് നിന്നൊരു പങ്കും .പക്ഷെ ഇന്ഡ്യയിലെ സ്ഥിതി പരിതാപകരമാണ് ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റേഴ്സ് അണിയറയില് തന്നെ ഒതുങ്ങാറാണ് പതിവ് , മിക്കവാറും ഈ ഘോസ്റ്റ് റൈറ്റേഴ്സ് എല്ലാം തന്നെ നല്ല സാഹിത്യകാരനാകണമെന്നുള്ള കാല്പനിക മോഹവുമായി ഏതെങ്കിലും പ്രസാധകന്റെ കാരുണ്യത്തിനായി കാത്തു നില്ക്കുന്നവരാകാം അല്ലെങ്കില് അല്പം അധിക വരുമാനം മോഹിക്കുന്ന ഒരു പത്രപ്രവര്ത്തകനാകാം .ഒരു പാട് സമ്പന്നരായ "പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്മാരുടെ “ താവളമാണ് കേരളം അവര്ക്കൊക്കെ ആത്മകഥകളും ഓര്മ്മക്കുറിപ്പുകളും എഴുതി നെഗളിക്കാന് തോന്നട്ടെഎന്നാഗ്രഹിക്കാം. അങ്ങനെയെങ്കിലും സര്വ്വകലാശാലാ ബിരുദവും തൊഴിലില്ലായ്മയും ആവശ്യത്തിലധികമുള്ള ,ജീവിക്കാന് വഴിയില്ലാതെ രണ്ടാം കിട പത്രങ്ങളില് ട്രയിനിയായും പൊട്ടിപ്പൊളിയാറായ പ്രസാധക സ്ഥാപനങ്ങളില് എഡിറ്റര് പണി ചെയ്തും കഷ്ടപ്പെടുന്ന കുറെ പ്രേതാത്മക്കള് രക്ഷപ്പെടട്ടെ .
Sunday 3 June 2012
നിര്മ്മാല്യം : കാലത്തെ അതിജീവിച്ച സിനിമ
ഒരു കലാസൃഷ്ടി അത് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട് പതിറ്റാണ്ടുകള് കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒരു വിപ്ലവമായി തന്നെ
നിലകൊള്ളുന്നുണ്ടെങ്കില് അത് കാലാതിവര്ത്തിയാണെന്നു നിസ്സംശയം പറയാം ,അങ്ങനെയൊരു കലാസൃഷ്ടിയാണ് .എം ടി കഥയും തിരക്കഥയുമെഴുതി സംവിധാനം ചെയ്ത 1973ല് പുറത്തിറങ്ങിയ നിര്മ്മാല്യം മലയാള സിനിമയുടെ നവോത്ഥാന ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗം കൂടിയാണത് അക്കൊല്ലത്തെ.മികച്ച ചിത്രത്തിനുള്ള സംസ്ഥാന പുരസ്ക്രാവും മികച്ച നടനുള്ള ദേശീയ പുരസ്കാരവും കരസ്ഥമാക്കുകയുണ്ടായി .
1960 -70 കാലഘട്ടം ലോകത്താകമാനം സിനിമയുടെ നവോത്ഥാനത്തിനും കലാപരമായ മൂല്യത്തിനും പ്രാധാന്യം കൊടുത്തു പുതിയ തലത്തിലുള്ള സിനിമകള് പുറത്തു വന്നിരുന്ന സമയമാണ് . 1960 കളില് ഫ്രഞ്ച് സിനിമയിലൂടെ ആവിര്ഭവിച്ച “ന്യൂ വേവ് സിനിമ “ യെ തുടര്ന്നു ലോകത്താകമാനം വിവിധ ഭാഷകളില് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട നവതരംഗ ചലച്ചിത്രങ്ങളുടെ മലയാളത്തിലെ മൂലക്കല്ല് പി എന് മേനോന്റെ ഓളവും തീരവും “ ആണെന്നു പറയാം . 1970 ല് ഇറങ്ങിയ “ഓളവും തീരവും “ ആയിരുന്നു സ്റ്റുഡിയോ സെറ്റപ്പുകളില് നിന്നും നാടകീയവും കൃത്രിമവുമായ ആഖ്യാന രീതികളില് നിന്നും മലയാള സിനിമയെ മോചിപ്പിച്ചു റിയലിസ്റ്റിക് - നവതരംഗ സിനിമയ്ക്കൊരു തുടക്കം നല്കിയത് “ഓളവും തീരവും “ തന്നെയായിരുന്നു .അതിനെ തുടര്ന്നെന്നു പറയാനാകില്ലെങ്കിലും അതിനു ശേഷമാണ് പി എ ബക്കറും ജോണ് എബ്രഹാമും അടൂരുമെല്ലാം നവതരംഗ - കലാ സിനിമകള് വളര്ത്തിക്കൊണ്ടു വന്നത് . പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം “ഓളവും തീരവും “ കഥയും തിരക്കഥയും രചിച്ചത് എം ടി വാസുദേവന് നായരായിരുന്നു .മലയാള സിനിമയുടെ നവോത്ഥാനത്തില് എം ടി യുടെ പങ്ക് ശരിയായ അളവില് വിശകലനം ചെയ്യപ്പെടാത്തതിനു കാരണം സാഹിത്യത്തില് എംടിക്കുള്ള അതിപ്രശസ്തിയാകാം
മാറുന്ന കാലത്തെ അംഗീകരിക്കാനാകാതെ പാരമ്പര്യവും വിശ്വാസവും മുറുകെപ്പിടിക്കുന്ന യാഥാസ്ഥിതികത്വം കൊണ്ട് സംഭവിക്കുന്ന ദുരന്തങ്ങളാണ് നിര്മ്മാല്യത്തിന്റെ ഇതിവൃത്തം പങ്കു വെക്കുന്ന കാഴ്ച .കേന്ദ്രകഥാപാത്രമായ വെളിച്ചപ്പാട് [പി ജെ ആന്റണി ] തന്റെ വിശ്വാസങ്ങളും ആചാരങ്ങളുമെല്ലാം തന്നെ രക്ഷിക്കുമെന്ന ഉറച്ച വിശ്വാസത്തിന്മേല് ഭൌതികലോകത്തിലെ മാറ്റങ്ങളെ അംഗീകരിക്കാനുള്ള വിമുഖത [Resistance to change ] കാണിക്കുന്നു .തനിക്കു ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തിന്റെ മാറുന്ന ഘടനയെ മനപ്പൂര്വ്വം അയാള് അവഗണിക്കുകയും അതിനെ തുടര്ന്നു അയാള്ക്കു സംഭവിക്കുന്ന അപചയങ്ങള് അയാള് തിരിച്ചറിയുന്നിടത്തു സിനിമ അവസാനിക്കുന്നു [വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം കുറേക്കൂടി വ്യക്തിനിഷ്ടമായി ഈ ഒരു പ്രമേയം അടൂര് എലിപ്പത്തായത്തിലൂടെ കൈകാര്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ]
ഒരു വ്യക്തിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവന്റെ ജീവിതവും സംസ്കാരവും പ്രകടമോ പരോക്ഷമോ ആയി അവന്റെ വിശ്വാസത്തെ കൂടി ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു .വെളിച്ചപ്പാട് വെറും വിശ്വാസി മാത്രമല്ല , വിശ്വാസത്തിന്റെ പ്രചാരകനും ദൈവത്തിന്റെ മാധ്യമവും ആണ് . തന്റെ വിശ്വാസവും പാരമ്പര്യവും ലൌകികവും ഭൌതികവുമായ നേട്ടങ്ങള്ക്കു വേണ്ടി ത്യജിക്കണോ എന്നുള്ള ആശയ കുഴപ്പത്തിലാണ് അയാള് , മാറ്റത്തോടുള്ള വിമുഖത ഇവിടെ ദൃശ്യമാണ് . അയാള്ക്കു മുന്നില് നിരവധി കഥാപാത്രങ്ങള് ഈയൊരു സാമൂഹിക മാറ്റത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറുന്നുണ്ട് - ജന്മിയായ വലിയ നമ്പൂതിരി കൃഷിയും ബ്രാഹ്മണ ധര്മ്മങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച് ബസ് വാങ്ങുകയും , റബ്ബര് നടുകയും ചെയ്യുന്നു ,അമ്പലത്തിലെ ആദ്യത്തെ ശാന്തിക്കാരന് പവിത്രവും ദൈവീകവുമായ ശാന്തിപ്പണി ഉപേക്ഷിച്ച് നാട്ടില് ചായക്കട തുടങ്ങുന്നു, മാരാര് അമ്പലക്കഴകമുപേക്ഷിച്ചു കാശിനായി ചെണ്ട കൊട്ടാന് പോകുന്നു , - ക്ഷേത്ര കേന്ദ്രീകൃതമായ കഥകളി എന്ന കലാരൂപം ആര്ക്കും വേണ്ടാതെ വരുന്നു എന്നുള്ള കഥകളിക്കാരനായ രാവുണ്ണിയുടെ പരിതപിക്കലുകളിലും ഇക്കാര്യം വ്യക്തമാണ് .1960- 70 കാലഘട്ടത്തില് സജീവമായ കൊണ്ടിരുന്ന യുക്തിവാദ - നക്സല് പ്രസ്ഥാനങ്ങളും , ദൈവ വിശ്വാസത്തിന്റെ നിരര്ത്ഥകതയെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളോ ഒക്കെ തന്നെ വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ ജീവിത ദുരന്തത്തിനു ആക്കം കൂട്ടുന്നു , വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ മകന് അപ്പു നിഷേധിയും യഥാസ്ഥിതികത്വത്തിനു നേരെ പുഛത്തോടെ സമീപിക്കുന്നവനുമാണ് , അവസാനം ഭൌതിക ജീവിതത്തിനു വേണ്ടി ആത്മീയ സാമഗ്രികളെ ഉപേക്ഷിക്കാനും അയാള് തയ്യാറാകുന്നുണ്ടെങ്കിലും അക്കാരണം കൊണ്ട് തന്നെ അയാള് വീടു വിട്ടിറങ്ങേണ്ടു വരുന്നു , പുതിയ ശാന്തിക്കാരന് വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ മകളെ പിഴപ്പിച്ചു നാടു വിടുന്നതു ഈയൊരു വിശ്വാസ രാഹിത്യത്തിന്റെ , അല്ലെങ്കില് പവിത്രമെന്നുല്ഘോഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ദൈവീക പ്രതീകങ്ങളുടെ തകര്ച്ചയിലൂടെയാണ് .അപ്പോള് വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ ദാരിദ്ര്യവും അയാളുടെ ജീവിത ദുരന്തങ്ങളും വെറും പെഴ്സണല് ട്രാജഡി എന്ന നിലയില് നിന്നും 1970 കളിലെ രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹികാവസ്ഥകളുമായി ചേര്ത്തു വെച്ചു വേണം വിശകലത്തിനു വിധേയമാക്കേണ്ടത്. ഭൂപരിഷ്കരണവും അതെ തുടര്ന്നുണ്ടായ സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥകള് , 70 കളിലെ തൊഴിലില്ലായ്മയും യുവതയില് ശക്തമായിക്കൊണ്ടിരുന്ന നിരീശ്വര വാദവും നക്സലിസവും .ക്ഷേത്ര കേന്ദ്രീകൃതമായ സാമ്പത്തികക്രമമുള്ള ഒരു സമൂഹവും മതാധിഷ്ടിതമായ വിശ്വാസ പ്രമാണങ്ങളുള്ള ഒരു ജനതയും ഭൂപരിഷ്കരണത്തെ തുടര്ന്നുള്ള സാമൂഹ്യ നവീകരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി പാരമ്പര്യങ്ങളില് നിന്നു വ്യതിചലിക്കുകയും അതിജീവനത്തിനായി മറ്റു പാരമ്പര്യേതര വഴികളിലേക്കു തിരിയുകയും ചെയ്യുന്നു .പക്ഷെ ഈയൊരു സാമൂഹിക - രാഷ്ട്രീയ മാറ്റത്തെ അംഗീകരിക്കാനാകാതെ അതിജീവനത്തില് പിഴച്ചു പോകുന്ന ഒരാളാണ് വെളിച്ചപ്പാട്
സിനിമ ഒരു കലാസൃഷ്ടി എന്ന നിലയില് , സിനിമയുടെ ലാവണ്യ രൂപങ്ങളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യപെടുമ്പോഴും നിര്മ്മാല്യം ബോധ പൂര്വ്വം തന്നെ ഒരു നിലപാട് കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ട് . അസന്ദിഗ്ദത എന്ന ഘടകത്തിന്റെ സജീവത ഇതിനുദാഹരണമാണ് . നിര്മ്മാല്യം എന്ന പേര് തന്നെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അത്തരമൊരു ദ്വന്ത സ്വഭാവത്തെയാണ് ,പൂജാദ്രവ്യങ്ങളെന്നും തലേ ദിവസത്തിന്റെ അവശിഷ്ടമെന്നും നിര്മ്മാല്യത്തിനര്ത്ഥമുണ്ട് , . ഭൂതകാലത്തിന്റെ പാരമ്പര്യ വിശ്വാസത്തിന്റെ പ്രതീകമായി അച്ഛനും ദൈവ നിരാസത്തിന്റെ , നിഷേധത്തിന്റെ ആള് രൂപമായി നിഷേധിയായ മകനും ഈ രണ്ടു വിശ്വാസങ്ങള്ക്കും കാലങ്ങള്ക്കുമിടയിലാണ് വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ സ്വത്വ രൂപീകരണം , അയാള്ക്കു വര്ത്തമാന കാലത്തെ അതിജീവിക്കാനോ ഭൂതകാലത്തെ പിന്തുടരാനോ സാധിക്കുന്നില്ല .വെളിച്ചപ്പാട് എന്ന നിലയില് ഭഗവതിയുടെ /ദൈവത്തിന്റെ മാധ്യമവും ദൈവമോ തന്നെയാണയാള് പക്ഷെ വ്യക്തിപരമായി ഭക്തനും മനുഷ്യനുമാണ് , നാടിന്റെ രക്ഷകന് എന്ന നിലയില് വെളിച്ചപ്പെടുമ്പോള് തന്നെ കുടുംബത്തില് ദുര്ബലനാണ് . ഒരേ സമയം തന്നെ ഒരു മനുഷ്യനെന്ന നിലയില് പുരുഷനും ഭഗവതിയിലൂടെ സ്ത്രീയുമാണയാള് . ചിത്രത്തിലൊരിടത്തും അയാളുടെ ലൈംഗികതയെ കാണിക്കുന്നില്ല ,ഭാര്യയായ നാരായണിയുടെ പെരുമാറ്റങ്ങളില് നിന്നു അതു വ്യക്തവുമാണ് ആ നിലയ്ക്കയാള് ഷണ്ടനാണ് നാരായണിയും മൈമുണ്ണിയുമായ വേഴ്ച കണ്ടെത്തുമ്പോള് മാത്രമാണ് അയാള് ഒരു പുരുഷനെന്ന നിലയില് പ്രതികരിക്കുന്നത് .സിനിമയുടെ ആരംഭം മുതല് അവസാന രംഗം വരെ ഇത്തരമൊരു സന്ദിഗ്ദാവസ്ഥ സജീവമായി നില നില്ക്കുന്നുണ്ട് - ജീവിത ദുരന്തങ്ങള്ക്കും ശൈഥില്യങ്ങള്ക്കുമവസാനം ഭഗവതിയുടെ നേര്ക്കു ആഞ്ഞു തുപ്പുന്നത് നിരീശ്വരത്വമോ ദൈവ നിഷേധമോ ആയിരിക്കണമെന്നില്ല മറിച്ച് താന് വിശ്വസിച്ചു , ആരാധിച്ചു ജീവിച്ച ദൈവം തന്നെ ചതിച്ചതിലുള്ള പ്രതിഷേധവുമാകാം , .ഇത്തരത്തില് വെളിച്ചപ്പാട് നിരന്തരം ബന്ധപ്പെടുന്നതും സ്വയം ജീവിക്കുന്നതും ചുറ്റുമുള്ള ജീവിതങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുന്നതും വിരുദ്ധ ധ്രുവങ്ങള്ക്കിടയിലാണ് നിരവധി തലങ്ങളിലാണ് , നിര്വ്വചിക്കാനാവാത്ത ഒരു സ്വഭാവ സവിശേഷതയാണ് വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ കഥാപാത്രത്തിലുടനീളം , അതായത് കൃത്യമായ ഒരു നിര്വചനമോ കഥാപാത്ര സ്വഭാവ നിര്ണ്ണയമോ അസാധ്യമായ തലത്തിലാണ് വെളിച്ചപ്പാടിനെ ചിത്രീകരിച്ചിട്ടുള്ളത് . സിനിമയില് ബോധ പൂര്വ്വം തന്നെ ഈയൊരു സന്ദിഗ്ദാവസ്ഥയെ ചിത്രീകരിക്കുന്നുണ്ട് .
** ചിത്രത്തിലുടനീളം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത് പലതിനും ഇടയില് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന “ലിമിനല് “ എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന ഇടനിലകളും അവസ്ഥകളുമാണ് . വെളിച്ചപ്പാട് എന്ന കേന്ദ്ര കഥാപാത്രത്തില് തന്നെ അത്തരമൊരു കൂടിക്കുഴച്ചിലുണ്ട് : നിര്മ്മാല്യത്തിന്റെ ആഖ്യാന ഭൂമിക പരിശോധിച്ചാല് പല തരത്തിലുള്ള ഇടനിലകളിലാണ് വിന്യസിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്നു കാണാം . ചിത്രത്തിലുടനീളം വിസ്തരിക്കപ്പെട്ടിടുന്നത് ആഖ്യാന സ്ഥല പരമായ [നരേറ്റീവ് സ്പേസ് ] ഇടനിലകളും കഥാപാത്രാനുഭവപരമായ [ഇമോഷണല് സ്പേസ് ] ഇടനിലകളുമാണ് .ഉദാഹരണമായി നിര്മ്മാല്യത്തിലെ ഭൂരിഭാഗം സംഭാഷണങ്ങളും സംഭവങ്ങളും മിക്കവാറുമെല്ലാം തന്നെ അരങ്ങേറുന്നത് ഇടയ്ക്കു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതായ [ലിമിനല് സ്പേസ് ] പലതരം ഇടങ്ങളിലാണ് .വീടിനകത്തൊ പുറത്തോ അല്ലാത്ത ഇടങ്ങളിലാണ് അതു പോലെ തന്നെ വ്യക്തിപരമെന്നോ സാമൂഹികമെന്നോ നിര്വചിക്കാനാവാത്ത ഇടങ്ങളാണ് - ഇതെല്ലാം തന്നെ മനുഷ്യന് താമസിക്കാത്ത എന്നാല് മനുഷ്യന്റെ സാന്നിധ്യമുള്ളതുമായ ഇടങ്ങളാണ് .അമ്പല നട , പ്രദക്ഷിണ വഴി ,ആല്ത്തറ , വീടുകളുടെ മുറ്റം , തിണ്ണ , വയല് വരമ്പ് - ഇങ്ങനെ സന്ദിഗ്ദാവസ്ഥയും കൃത്യതയുമില്ലാത്ത ഇടങ്ങളിലാണ് സിനിമയുടെ ഭൂരിഭാഗവും ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് .കഥാപാത്രങ്ങളുടെ കൂട്ടിമുട്ടലുകള് , നിര്ണ്ണായകമായ സംഭവങ്ങള് എന്നിവയെല്ലാം തന്നെ ഇങ്ങനെയൊരു ലിമിനല് സ്പേസിലൂടെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശം തന്നെ വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ സങ്കീര്ണ്ണമായ സ്വത്വ പ്രതിസന്ധിയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയാണ് . ***
എം ടി യുടെ പല സിനിമകളെയും പോലെ തന്നെ “നിര്മ്മാല്യവും “ ഒരു സാഹിത്യ കൃതിയെ ഉപജീവിച്ചു തിരക്കഥയാക്കിയതാണ്.പള്ളിവാളും കാല്ച്ചിലമ്പും എന്ന ചെറുകഥയാണ് നിര്മ്മാല്യമായി രൂപപ്പെട്ടത് .പള്ളിവാളും കാല്ചിലമ്പും “ എന്ന കഥയവസാനിക്കുന്നത് പള്ളിവാളും കാല് ചിലമ്പും വില്ക്കാന് ശ്രമിക്കുന്ന വെളിച്ചപ്പാടിലാണ് , പക്ഷെ സിനിമയില് മകനത് വില്ക്കാന് ശ്രമിക്കുകയും അതിന്റെ പേരില് വെളിച്ചപ്പാട് കലഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട് , പിന്നീടാണ് തന്റെ ജീവിതത്തെ അഭിശപ്തമായി വഴിതിരിച്ചു വിടുന്ന ഭക്തിയില് നിന്നും വെളിച്ചപ്പാട് മുക്തനാകാന് ശ്രമിക്കുന്നതും പ്രതിഷ്ടയുടെ നേര്ക്കു ആഞ്ഞു തുപ്പുന്നതും , തുപ്പുക എന്നതിലൂടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്ന കാഴ്ച ദൈവനിഷേധത്തിന്റെ പാരമ്യമാണ് , അതൊരു സാമൂഹിക മാറ്റമാണെന്നല്ല ഒരു പക്ഷെ വെളിച്ചപ്പാട് അത് ഒരു സാമൂഹ്യ മാറ്റമെന്ന നിലയിലൊ ദൈവനിഷേധമോ എന്ന പേരിലോ ചെയ്തതായിരിക്കണമെന്നില്ല , ആരാധിച്ചു , വിശ്വസിച്ചു ഒരു പ്രതീകം തന്നെ ചതിച്ചു എന്ന തോന്നലില് നിന്നുള്ള ആത്മ നിന്ദയുമാകാം - വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ തുപ്പലല്ല വിപ്ലവം ,പതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കു മുമ്പ് യഥാസ്ഥിതികമായ ഒരു സമൂഹത്തിലേക്കു ആ കാഴ്ച ഒരു കലാരൂപമായി ആ ഒരു സംഭവം സിനിമയിലാവിഷ്കരിച്ചതാണ് വിപ്ലവം ആ കാഴ്ച വിപ്ലവം തന്നെയാണ് .
കൌതുകങ്ങള് .
* പി ജെ ആന്റണി ചെയ്ത വെളിച്ചപ്പാടിന്റെ വേഷത്തിലേക്കു ആദ്യം ശങ്കരാടിയെ ആണ് നിശ്ചയിച്ചതെങ്കിലും തന്റെ ബോഡി ലാംഗ്വേജ് അതിനു വഴങ്ങില്ലെന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ശങ്കരാടി തന്നെയാണ് നാടക നടനായ പി ജെ ആന്റണിയെ വെളിച്ചപ്പാടാക്കാന് നിര്ദ്ദേശിച്ചത് .അങ്ങനെ പി ജെ ആന്റണിയിലൂടെ മലയാളത്തിനു ആദ്യ ഭരത് അവാര്ഡ് ലഭിച്ചു .:)
* എടപ്പാളിലെ മുക്കുതല എന്ന സ്ഥലത്തായിരുന്നു ഷൂട്ടിങ്ങ് .ലോഡ്ജോ ഹോട്ടലോ ഒന്നുമില്ലാതിരുന്ന ഒരു തനിനാടന് ഗ്രാമം .സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളൊക്കെ നടന് സുകുമാരന്റെ അമ്മാവന്റെ വീട്ടിലും ബാക്കിയുള്ള കലാകാരന്മാര് എടപ്പാളില് തന്നെയുള്ള ,രണ്ടു റൂമും ഒരു ചെറിയ ഹാളും മാത്രമുള്ള അരിമില്ലിലുമായിരുന്നു . ഒരു റൂമില് എം ടി യും മറ്റേ റൂമില് പി ജെ ആന്റണിയും ബാക്കിയുള്ള കലാകാരന്മാര് ഒരുമിച്ച് ആ അരിമില്ലിന്റെ ഹാളില് പുല്ലുപാ വിരിച്ചു കിടന്നു !!! . ഛായാഗ്രാഹകനായ രാമചന്ദ്രബാബുവിന്റെ ബ്ലോഗില് നിന്നും
റെഫറന്സ് : ** സി എസ് വെങ്കടേശ്വരന്റെ മലയാള സിനിമാ പഠനങ്ങള് .
Subscribe to:
Posts (Atom)